İmam’ın ismi en-Nu’mân. Baba adı “Sâbit”, künyesi “Ebû Hanîfe”, en meşhur lakabı “el-İmâmu’l A’zam”dır. Şeceresi: en-Nu’mân b. Sâbit b. Nu’mân b. Merzubân b. Zûta b. Mâh şeklindedir.
İmam-ı Ebû Hanife’nin babası Hz. Sâbit bir gün derede abdest alırken suyun üzerinden geçmekte olan bir elma görür.
Elmaya uzanır, alır ve ısırır, tam o sırada aklı başına gelir ve elmayı ağzından çıkarır.
Elmadan yememişti ama suyundan biraz tat almıştı. “Eyvah” dedi kendi kendine. “Sahibi olmadığım bir şeyi ısırdım. Hemen sahibini bulup helallik istemeliyim.”
Bu düşünceyle derenin kenarından yürümeye başladı ve her tarafı elma dolu bir bahçe gördü.
Hemen bahçenin sahibini buldu. “Biraz ileride, suyun getirdiği bu elmayı dişledim. Elma senin olsa gerek. Al elmanı ve Allah rızâsı için hakkını helâl et.”
Yaşlı adam, Hz. Sâbit’ın bu hareketini çok beğendi ve onadönerek “Hayır helâl etmem” dedi.
Hz. Sâbit ne kadar yalvardıysa da adam helallik vermedi. En sonunda “İki yıl bana hizmet edeceksin. O zaman belki hakkımı helâl ederim” dedi.
Hz. Sâbit canla başla iki yıl çalıştı ve ihtiyarın yanma çıktı.
“İşte iki yıl hizmet ettim sana. Şimdi hakkını helâl et.” İki yıl onu deneyip çok beğenen ihtiyar “Hayır, sana hakkımı helâl etmiyorum. Ancak kızımla evlenirsen hakkımı helâl edeceğim” der.
Hz. Sâbit “Peki, evlenirim ama bana hakkını helâl edeceksin.” Adam ilave etti “Yalnız benim kızımın; ayağı tutmaz, kördür ve topaldır. İyice düşün ondan sonra kararını ver.”
Hz. Sâbit “Peki” dedi. “Kul hakkıyla gitmektense, bu durum daha evlâdır. Sen yeter ki bana hakkını helâl et.”
Düğün oldu, eşini gören Hz. Sâbit şaşırdı ve yaşlı adamın yanına koştu. “Bu işte bir yanlışlık var. Bu kız ne topal, ne kör, ne de sağır. Hiç de senin anlattığın gibi değil.”
Yaşlı adam “Yanlışlık falan yok oğlum. Kızımın ayağı sakattır dedim. Çünkü o senin yasak ettiğin hiçbir yere gitmez. Kördür demiştim. O namahreme bakmaz. Sağırdır demiştim, Haram şeyleri dinlemez. Kızımın beni yalancı çıkarmayacağım göreceksin.” diyе sayıp, sеnin hanımın o içеrdе bеklеyеndir Allah mеs’ut еtsin dеdi.
Daha sonra sеnеlеr gеçip bu evlilikten İmam-ı A’zam dünyaya gеldi.
Annеsi İmam-ı A’zam’ı hocaya okuması için tеslim еtmişti. İmam-ı A’zam unvanına kavuşan o zaman henüz üç yaşında bulunan Sabit üç gündе Kur’an-ı Kеrîm’i hatmеttiği zaman annеsi:
«Ah oğlum baban o еlmayı ısırmasa idi sеn bir gündе hatmеdеcеktin» buyurdu.
Böyle bir babanın evlâdı olan İmam-ı Âzâm Ebû Hanife hazretleri, İslâm fıkhını dünyaya tanıtan büyük bir hukukçudur. Büyük imam, dünya çapında tanınan ve mezhebi yaygın olan bir âlimdir.
3432 kez okundu.
