Değerli Okuyucular, Kıymetli Dostlar, geçen salı günü yazdığım yazıda ” Sonbahar Hayallerimiz ” demiş ilçe olarak gerçekleşmesini istediklerimizi dile getirerek okuyucularımın hislerine tercüman olmaya çalışmıştım. Bu hafta ise ilkbahardan başlayarak yaptığımız kış hazırlıklarını dile getirmeye çalışacağım. Hayat boyu hepimiz ömrümüzün son mevsimi olan yaşlılık yani ihtiyarlık için çalışırız. Gençlik yıllarımızda bir baltaya sap olmak için okullarda dirsek çürütür, dünyadaki iş sınavına girerek bu hedefe ulaşmaya çalışırız. İşe girdikten sonra çoluk çocuk derdi, sağlık derdi, yaşamak derdi derken bir bakmışız ömrümüzün sonbaharına gelmişiz. Sonbahar geldiğinde hepimizi bir telaş alır. Kış hazırlıklarına başlarız. Bu günlerde olduğu gibi. Bir tarafta yakacak hazırlıkları, bir tarafta giyecek hazırlıkları, bir tarafta temizlik hazırlıkları en çok da yiyecek hazırlıkları. Ama unuttuğumuz bir şey var bunların hepsi bu dünya için yaptıklarımız. Acaba geçen haftada hatırlattığım ‘’Hiç ölmeyecekmiş gibi bu dünya için, yarın ölecekmiş gibi ahret için çalış! ’’ diyen peygamberimizin hadisine göre her mevsimde öbür alem dediğimiz ahrete hazır mıyız? Mevsimler neler anlatır insanlara? Dünyanın geçici bir şey olduğunu anlatır. Başlangıcı ve sonu fısıldar. İyiliği ve güzelliği mırıldanır. Hayatı ve ölümü ifşa eder. İşlerinin, aşklarının, alacak-vereceklerinin, ihtiraslarının peşinde kendini kaybedip koşanlara seslenir. Eeey!… Âdemoğlu!… Dur biraz. Biraz nefes al. Etrafına bak. N’oluyor. Nedir derdin, diye sorar.
Bazı insanlar sevmedikleriyle yaşar, unutamadıklarıyla ölür. Hangisi olacağız Allah bilir. Kalp anlamaz, yalnızca sever. İşte bu yüzden bazı mevsimler ömrümüz gibi bir gün biter. Sonbaharda geçecek , yapraklar dallarından, kuşlar evlerinden ayrılacak. Hz. Mevlana: ’’Mevsim geçer, gölge veren ağaçların dalları kurur, sabır taşar, canından saydığın yar bile bir gün el olur, aklın şaşar. ’’ yani ihtiyarlık başlar demiştir. Kelimelerde mevsimler gibidir; kimisi üşütür,kimisi yakar. Bazı yazılarımda gerçekleri yazıp okuyucumla paylaşıyorum. Bunun için bazılarınız hep karamsar olma diyebilir. Ancak gerçekler içimizi yakar, acıtır. Kış hazırlıklarını unutmayanlar, ahiret hazırlıklarını da ihmal etmemelidir. Bir gerçek var ki gönül hangi mevsimi yaşarsa ömür onu yaşar. Mevsimler gelir ve geçer. Mevsimler değişir ama bıraktıkları dersler baki kalır. Bir mevsimi zamanı gelmeden geçmesi için zorlayamazsınız. Eğer her mevsimi kendi sebeplerinden dolayı severseniz mutlu olursunuz. İçinde bulunduğumuz mevsim ne olursa olsun onu sevmeliyiz. Gelecek mevsim ne olursa olsun kışa hazırlanmalıyız. Mayıs ayında başlayan mevsimsel hazırlıklarımız ekim ayına kadar devam eder. Konserve,turşu, erişte ve tarhana, pekmez vb.nin yanında. Donduruculara bezelye, fasulye, biber domates, salamura yaprak sarma ve her türlü yiyecekler mevsimsel olarak bırakılır. Toz biber ve salça yapma, üzüm konserveleri ile mevsimsel yiyecek hazırlıkları son bulur.
Sonbahar kışın müjdecisidir. Anadolu’da kadınlar kış için hamur işleri yaparlar. Yazdan açılan yufkalar, eriştelerin tadına kış mevsiminde doyum olmaz. Kimine göre en güzel mevsimdir sonbahar. Kimine göre hüzündür. Kimine göre yalnızlıktır. Sonbahara özgü şarkılar bu mevsimde daha çok dinlenmeye başlandı. Sosyal medyada Sonbaharı anlatan şiirler ve yazılar paylaşılmakta. Sonbaharın ilk yağmuru da geçen hafta yağdı. Yazdan kalan bunaltıcı sıcaklar, yerini serinliğe bırakacak artık. Herkes yakacak ,giyecek, yiyecekleriyle, duygularıyla, düşünceleriyle, paylaştıklarıyla merhaba diyerek kışa hazırlanacak. Hazan mevsimi, hüzün mevsimi, ayrılık mevsimi derler ya sonbahara oysaki yaptığımız tüm hazırlıklar yarınlar içindir. Yarın dediğimiz Kış gelmeden hazırlıklarımız tamam olsun.En önemlisi bir ezanla başlayıp bir sela ile sona erecek olan ömrümüzün kışına hazırlık yapalım. Değerli Okuyucular, Sevgili Dostlar, avucumuza aldığımız suyun azalması gibi harcanıp giden ömrünüz uzun olsun. Yarınlarınız hep güzel ve aydınlık olsun. Şimdilik sağlıkla, dostlukla, sevgiyle kalın; hoşça kalın.
