Genel olarak bir ülkenin gelişimini etkileyen ana öğeleri doğal kaynakları ile insan gücüdür. Bunların sonucu da üretim olarak ortaya çıkmaktadır. Bu iki öğeden gereği gibi yararlanarak yüksek düzeyde üretim sağlamak bir ülkenin gelişmesi için olmazsa olmazıdır. Bu da ancak mesleki ve teknik eğitimle sağlanabilir.
Mesleki ve teknik eğitimin en yaygın tanımı; ’’Kişinin iş hayatında, belirli bir meslek alanında üretici olarak herhangi bir statü ile yer alabilmesi için gerekli asgari yeterliliğe ve genel meslek kültürüne sahip olmasını mümkün kılan eğitimidir.’’
Halkımızın Sanat Okulları olarak bildiği Endüstri Meslek Liseleri (EML), bugünkü adıyla Mesleki ve Teknik Anadolu Liselerinin tarihçesi 13. Yüzyılda Kırşehir’de Ahilik örgütünün yaygınlaşması ile gerçekleştiği kabul edilir. Cumhuriyetin ilk yıllarında (1926) ülkemizde öğretim faaliyetini sürdüren meslek okulları; Erkek Sanat Okulları, Kız Sanat Okulları, Ticaret Okulları olmak üzere üç grupta toplanmıştı…
III. 5 Yıllık Kalkınma Plan döneminde “sanayi tesisleri yalnız üretim kurumları değil, aynı zamanda eğitim ve öğretim kurumlarıdır” ibaresinin yer alması Planın nitelikli teknik eleman yetiştirme konusundaki esas ilke olduğunu benimsemiştir. Bu gelişmeler doğrultusunda Mesleki ve Teknik Eğitim sisteminde çok önemli yer tutan Mesleki Liseler, hem iş ve meslek alanlarına ara eleman yetiştiren, hem de öğrencileri yükseköğretime hazırlayan öğretim kurumları haline gelmişti.
Önceki yıllarda Meslek Liselerine giriş özel sınavla ve yetenek testleri uygulanarak yapılırdı. Başarılı öğrenciler çeşitli alan ve dallara aldıkları puan doğrultusunda yerleştirilirdi. Zorunlu eğitim 8 yıla çıktı. Liseler Anadolu liselerine çevrildi. Bütün liseler sınavla öğrenci almaya başladı. İşte talihsizlik o zaman başladı! Ara eleman olmak isteyen öğrencilerden puanı yüksek olanlar “Mesleki ve Teknik okulların Anadolu Meslek Programlarına” kayıt yaptırıyor. Puanı düşük olan öğrenciler ile diğer Anadolu liselerine girebilmek için yeterli puan alamayan öğrenciler ise eskiden “Endüstri Meslek Lisesi” diye bildiğimiz ve yeni adı “Anadolu Meslek Programı (AMP)” olan bölüme kayıt yaptırmak zorunda kalıyor. Dolayısıyla bu iki grup aynı kümede toplanmış oluyor. Böyle olunca da Mesleki ve Teknik Eğitimdeki ara ve aranan eleman yetiştirilmesi işi istenilen düzeyde yapılamamış oluyor!Çözüm belki şöyle olabilir; “Mesleki ve Teknik okulların Anadolu Meslek Programlarına” devam eden öğrenciler ayrı, “Anadolu Meslek Programı (AMP)” öğrencileri için ayrı bir bina olabilir.Fiziki anlamda bu durum Düzce için mümkün müdür? Mümkündür.
Yakın zamanda Türkiye ile Avrupa Birliği arasında 2000 yılında imzalanan “Türkiye’deki Mesleki Eğitim ve Öğretim Sisteminin Güçlendirilmesi Projesi” (MEGEP) anlaşması kapsamında eğitim programlarında yer alan modüller Türkiye’nin istihdam ihtiyaçlarına göre, genç işgücünü nitelikli eleman olarak sektörün talebine nitelikli istihdama cevap verecek şekilde yetiştirmeyi amaçlamaktadır.
Üretim alanlarında teknolojik gelişmelere uyumlu, mesleki bilgi ve becerilerle donatılmış insan kaynağına ihtiyaç her geçen gün artmaktadır. Bu nedenle vasıflı insan gücünün yetiştirilmesi amacıyla Mesleki teknik öğretim veren okullara girişler mutlaka özendirilmelidir! Eskiden olduğu gibi bu okullara özel sınavla ve yetenek testleri uygulanarak öğrenci alımı yapılmalıdır. Böyle yapılırsa ancak ülkemizin kalkınmadaki hızı artar. Nitelikli istihdam artar ve ülkemizin rekabet gücü yükselir. Bu durum toplumun her kesimine anlatılmalıdır. Bu nedenle teknolojik çağa uyum sağlayabilmek için, ülkemizde de “Mesleki ve Teknik Eğitime” gereken özenin gösterilmesi şarttır!
Halen ilimizdeki Mesleki ve Teknik Anadolu Liselerinde Metal Teknolojisi, Mobilya ve İç Mekan Tasarım, Makine ve Tasarım Teknolojileri, Elektrik Elektronik Teknolojisi, Motorlu Araçlar Teknolojisi, Harita-Tapu Kadastro, Bilişim Teknolojileri, İnşaat Teknolojisi Alanları, Tesisat Teknolojisi ve İklimlendirme, olmak üzere Organize Sanayi Bölgelerine ve diğer küçük Sanayi Sitelerine ara eleman yetiştirmek üzere Mesleki ve Teknik Eğitim verilmektedir.
İlimizde Mesleki ve Teknik Eğitim veren kurumlara baktığımızda, en köklü ve kapsamlı hizmet veren okul Karaca Mahallesinde 1969 yılında açılışı yapılan Endüstri Meslek Lisesidir. Okul, yaklaşık 45 dönüm arazi üzerine kuruludur. Okulun yeni adı Düzce Borsa İstanbul Mesleki ve Teknik Anadolu ismi ile Mesleki ve Teknik Eğitim vermektedir. Bu okulda Anadolu Teknik Programı (ATP), Anadolu Meslek Programı (AMP), kategorisinde yaklaşık 9 alanda, 20’ye yakın dalda, 1800 civarında öğrenci ve 150’ye yakın öğretmen, 100’e yakın derslik, 30’un üzerinde Atölye ve laboratuvarla birlikte toplamda 13.000 m2’nin üzerinde kapalı alanda teorik ve uygulamalı Mesleki ve Teknik Eğitim verilmeye çalışılmaktadır.
Adı geçen okul bünyesinde bildiğim kadarıyla 2020-2021 Eğitim ve Öğretim yılında “Düzce Nitelikli İstihdam ve Strateji Geliştirme Merkezi (NİSGEM)” kurulmuştu. 2021-2022 Eğitim-Öğretim yılında bu okul, Proje Okulu ve Ar-Ge okulu kategorisine eklenmişti. Endüstri Meslek Liseleri mevcut imkanlarla ve her şeye rağmen kuruluş amacına uygun eleman yetiştirebiliyorlarsa ne ala. Hoşça kalın.
