Keklikler, yabani kuş türü olup evcil olarak da beslenen ve ticari rağbeti hayli yüksek olan kuş türlerinden biridir. Eti ve yumurtası oldukça lezzetli olmakla birlikte, etinin yağsız olması yiyenlerin damağında müthiş bir lezzet bırakır.
Avcılıkla uğraşanların en çok peşlerinde oldukları kuş türlerinden biri kekliktir. Sülüngiller familyasından olan keklik, bıldırcın ile aynı av hayvanı olmasıyla birlikte bir de evcil olarak yetiştirilmesinde de aynı kaderi paylaşır. Ötüşü, ihtişamlı duruşu ve kendine has karakteri ile öne çıkan keklikler İspanya, Fransa, Macaristan ve ABD gibi yerlerde özel olarak beslenmektedirler. Ülkemizde ise Doğu Anadolu, Güney Doğu Anadolu bölgesi olmak üzere, dört bir yanında bu kuşa meraklı olanları görmek mümkündür.
Keklikler, 14 farklı türden oluşurlar, Türkiye’de en yaygın olanı Kınalı Kekliktir. Kültürel bir miras haline gelen kınalı keklik şiirlere, romanlara konu olmuş bir kuş türüdür. Keklikler, diğer kuş türlerinden farklı olarak beslenirler. Muhabbet kuşu, kanarya, bülbül veya papağan gibi hayvanlar için evde küçük bir kafes yeterli gelebilir. Profesyonel anlamda keklik beslemek için avlaklar ve keklik yetiştiriciliği uygulanmaktadır. Türkiye’de farklı bölgelerde keklik avlakları ve keklik yetiştiriciliği yapılmaktadır. Çatalca, Nazilli ve Alamut başta olmak üzere farklı yerlerde de kendini göstermektedir.
Dolgun vücutlu, yuvarlak kanatlı, kısa kuyruklu ve sülünden küçük, bıldırcından büyük olan keklikler, en çok ötüşleriyle bilinirler. Diğer kuşların seslerini birbirine karıştırmak olağan olsa da kekliklerin kendilerine has ve tok bir sesi vardır. bu yönleriyle kendilerini ayrı tutmayı başarırlar.
Erkek keklikler 500 ile 700 gram arasında ağırlığa sahip olabilirler, dişileri ise erkeklerine göre biraz daha hafiftir. Keklikler olgunlaştıklarında erkekler ve dişilerin ayrımı mahmuzlarına bakılarak yapılır. Erkeklerin mahmuzları dişilerinkinden daha büyük olmaktadır.
Keklik kafesi, diğer kuşların kafeslerinden daha farklıdır. Tahtadan yapılan ve kubbe şeklinde olan kafeslerde yaşayan keklikler daha çok grup halinde yaşarlar. Üç dişiye bir erkek olacak şekilde gruplandırılan keklikler otçul hayvanlardır ve beslenmeleri de kolaydır. Genelde kırsal kesimlerde beslendikleri için kekik, nane veya dağda yetişen diğer bitkilerin bulunması daha kolay olabiliyor, bu da keklik beslemeyi kolaylaştıran etken olarak kendini gösteriyor.
Nisan-Mayıs aylarında yumurtlamaya başlayan dişi keklikler, yazın ortasına kadar yumurtlamaya devam ederler. 30-50 arasında yumurtlayan dişi keklikler, yumurtalarının üzerine oturmadıkları için yetiştiricileri özel kuluçkalarda bekletirler. 24 gün süren kuluçka döneminden sonra yumurtadan çıkan yavru keklikler, kısa sürede büyürler ve bakımları oldukça kolaydır.
“Çantada keklik” deyimi!
Keklik ile ilgili türkü ve deyimler kültürümüze de girmiştir.Mesela; “Çantada keklik” deyimi oldukça yaygındır. Türk Dil Kurumuna göre; “Elde edilmesi çok kesin olan veya çok kolay olan bir şey, bir kişi veya bir durum” olarakanlamlandırılmıştır. Bu veya buna benzer deyimleri yerinde kullanmak önemlidir. Aksi halde insanlar bu sözü söyleyeni yanlış anlar ve yerinde söylenmeyen bu tür deyimler olumsuz sonuçlar doğurabilir!
Bir arkadaşım bana kendisi ile ilgili yıllar önce başından geçen bir olayı anlatmıştı; “Çocuk denilecek yaştayken herkesin birbirine çokça kullandığı bir deyimi bir büyüğüme söylemiştim. Bana öyle bir kızmıştı ki, size anlatamam. Seni babana söyleyeceğim demişti. ‘Sen ağzından çıkan o sözün ne anlama geldiğini biliyor musun da bu kelimeyi bana söylüyorsun?’ demişti. Çocukluk işte ‘bilmiyordum’, diye cevap vermiştim. ‘Anlamını bilmediğin bir kelimeyi veya deyimi bir daha söyleme. Sen okula giden bir çocuksun ağzından çıkanı kulağın duysun’ demişti! Tabi ki yüzüm kızarmıştı ve çok utanmıştım. Ama alacağım dersi de almıştım!” Hoşça kalın.
