Değerli Okuyucular, Sevgili Dostlar, 6 Şubat 2023 kara gecesi hayat denen bu kısa yolculukta bizlere nelerin önemli, nelerin önemsiz olduğunu hatırlattı. Bizler, hep mevcut halimize şükretmeyip daha çok mal, şöhret, gösteriş peşinde koşup arzu ve isteklerimizin peşinden gider olmuştuk. Ev, araba, telefon, ev eşyası, kıyafet alıp çevremize sükse yapmaya başlamıştık. Nokta kadar menfaat için virgül kadar eğilme diyen atalarımızın sözünü unutup zenginlere ve siyasetçilere yalakalık yapar olmuştuk. Oysa 2020 yılındaki korana virüsünün iki yıllık ev hapsi bile bize ders olmadı. O zaman evden çıkamayan insanlar 6 Şubat depreminde zamanla yarıştı, şimdi evlere giremiyor. Rabbimizin doğru ol, yalan konuşma, işi ehline ver; hile yapma, aldatma, güzel ahlâk sahibi ol, haram yeme vb. emirlerini unutup çürük iş yaptık. Saniyeler içinde her şey yerle yeksan oldu. Ama her şey yalanmış. Peygamberimiz yıllar önce dünya bir çöplüktür, derken ne kadar haklıymış değil mi? Bu çöplükte yaşayan bizler yüce Mevla’nın emirlerini unutup yaşamaya devam edersek her zaman böyle afetlere maruz kalırız. Derdi veren Allah’ımız inşallah dermanını da verir, diyerek bu haftaki yazımda depremlerde yardımlaşma dedim.
Eski bir Kızılderili efsanesine göre bir gün ormanda büyük bir yangın çıkmış. Yangın çok güçlü olduğu için bütün hayvanlar korkuyla her yere kaçışmış. Ormandan kaçan bir jaguar, aniden başının üzerinden geçen bir sinekkuşu görmüş. O da ne? Bu kuş ters yönde uçuyormuş, tam da ateşin içine doğru! Birkaç dakika sonra, kuşu tekrar görmüş. Bu sefer kuş ters yöne doğru uçuyormuş. Kuşun bu tuhaf ve aceleyle gidiş gelişlerini izleyen jaguar, kuşa sormuş: – Ne yapıyorsun sinek kuşu? -Gök gürültüsünden geçiyorum ve göle gidiyorum diye cevap vermiş kuş. Gagamla suyu içip, yangını söndürmek için suyu ateşe atıyorum. Jaguar çok gülmüş.-Aklını mı kaçırdın? Bu büyük yangını o küçücük gaganla kendi başına söndürebileceğine gerçekten inanıyor musun? -Hayır demiş sinek kuşu. Yapamayacağımı biliyorum. Ama orman benim evim. Beni hep güvenle, sevgiyle tuttu, beni ve ailemi korudu. Bunun için ona çok minnettarım. Ben ormanın bir parçasıyım ve orman benim bir parçam. Yangını söndüremeyeceğimi biliyorum ama üzerime düşeni yapmalıyım. -Neredesiniz? Ey ormanın koruyucuları? O anda orman ruhları, sinek kuşunun bu sözlerini duymuşlar. Kuşun ormana olan sevgisi kalplerine dokunmuş. Ve o büyük yangını durduran bir şimşek fırtınası göndermişler. Kızılderili büyükanneler ara sıra bu masalı torunlarına anlatır ve şöyle bitirirler: “Mucizeleri hayatına çekmek ister misin? O zaman sadece kalbinle üzerine düşeni yap. O zaman kenetlenerek, el ele, güneşin çocukları olduğumuzu unutmayarak. Yağmacılara, şerefsizlere, kötülere odaklanmayın. İyilere, mertlere, canla başla çalışanlara, emek harcayanlara, ateşin içine geri koşanlara odaklanın. O ormanı terk etmeyenlere. Canla başla su taşıyan sinekkuşlarına derlermiş.
Evet Değerli Okuyucular, bu topraklarda doğmuş, yaşamaya devam eden bizlerin bir yaşama sebebi var. İşimiz kolay değil. Partimiz yok, bizim partimiz Türkiye, Anadolu. Sen, ben yok, Anadolu’nun çocukları var. Akdeniz ve Karadenizin çocukları ; Egenin, Marmara’nın, Doğu’nun yiğit Anadolu kadın ve erkekleri var. Bu vatan bizim. Gün birlik olmak zamanı. Gün dayanışma zamanı bu yaraları birlikte saracağız. Bu depremle çok şeyleri öğrendik. Her birimizin sinekkuşunun ormanı korumak için gösterdiği azmi, değer verdiğimiz malların önemsiz olduğunu, yediğimiz, giydiğimizin önemli olmadığını, bir battaniyenin ne kadar önemli olduğunu, kalbini kırdığımız komşuların bir gece yarısı aramızdan ayrılacağını öğrendik. Onun için dünya malı ve zevki için insanları kırmanın, ayrışmanın ne önemi var. Sevdiklerimizin kıymetini bilip saniyeler sonra onları kaybedebileceğimizi unutmayalım. Yüce kitabımızın ‘’ Mallarını gece ve gündüz gizli ve açık Allah yolunda harcayanlar var ya. Onların Rableri katında mükâfatları vardır. Onlar mahzun da olacak değillerdir. ’’(Bakara,2/274) ayetini unutmayıp yardımlaşalım. Sağlıkla, dostlukla kalın; hoşça kalın.
